UDK 28-42
U radu se razmatra komunikacija evlijanskih ličnosti. Gledano sa aspekta komunikologije, pokušalo se odgovoriti na pitanje gdje
leže specifičnosti u odnosu na uobičajenu intrapersonalnu, interpersonalnu i grupnu komunikaciju. Sufizam, promatran kao sistem
osebujnih komunikacijskih oblika, otkriva slojeve nestandardne i specifične komunikacije na polju izvanracionalne komponente komunikacije i/ili neracionalnog sloja prepoznavanja komunikacije.
Evlija je, po definiciji, Allahov, dž.š., prijatelj, onaj od ljudi koji je počašćen nadahnućem, odabran između običnih vjernika i koji
se izdvaja po duhovnoj snazi. Upravo takav, evlija je oblikovan da prikaže svoju suštinu i dubinu zadatka prisustvom izvanracionalne dimenzije i neracionalnog sloja komunikacije, posebnim jezikom, verbalno ili neverbalno. Primjeri su uzeti iz knjige Feriduddina Attara Spomenica dobrih (Tadhkirat al-Awliya) koja sadrži biografije devedeset i sedam duhovnih prvaka. Tako se kroz primjere iz života Ebu Jahjaa Malika ibn Dinara, Habiba ibn Muhammeda el-Adžemija el-Basrija, Sehla ibn Abdullaha el-Tusterija, Bišra Bosonogog i Ma’rufa Kerhija otvaraju vidici za analizu manje poznatog aspekta ovog obilnog senzitivnog komunikološkog materijala. Idejna i cjelovita zamisao je da čitalac, odnosno publika, shvati i obrati pažnju na kvalitet verbalne i neverbalne komunikacije imajući na umu da, uz činjenicu da je govor dat samo ljudskom rodu, na uzlazno-spoznajnoj stazi postoje i jezici razumljivi samo odabranim Božijim robovima. Njihov govor,
djelovanje i neverbalna komunikacija zacijelo odražavaju božansko nadahnuće, različitog stepena ali iste vrste. Izražavajući duboko poštovanje za njihov život i djelovanje, poželjno bi bilo ekstrahovati iz njihove prakse komponente poput empatije koja bi, u interakciji s inspiracijom, podstakla naše djelovanje u pravcu privrženosti odabranim stazama Božijih prijatelja.
Ključne riječi: evlija, verbalna i neverbalna komunikacija, intrakomunikacija, interkomunikacija, grupna komunikacija,
izvanracionalni, neracionalni sloj komunikacije, empatija
Reception of Special and Rare Forms of Communication: Examples of communication of awliya in the book Tazkirat al-awliya in the light of modern communication analyzes with reference to examples from domestic tradition
Senella Krehić-Fočak
Abstract
The paper discusses the communication of Evlian personalities. Viewed from the aspect of communicology, an attempt was made to determine its specific features in relation to the usual intrapersonal, interpersonal and group communication. Sufism, viewed as a system of distinctive forms of communication, reveals layers of non-standard and specific communication, in the field of the extra-rational component of communication and/or the irrational layer of communication recognition. On the other hand, an awliya is, by definition, Allah's, j. sh., friend, one of the people who is honored by inspiration, chosen from ordinary people-believers and who stands out with his spiritual strength. As such, an ewliya is shaped to show his essence and depth of the task with the presence of an extra-rational dimension and an irrational layer of communication, with a special language, verbally or non-verbally. Examples are taken from Feriduddin Attar’s book Memorial of the Saints (Tazkirat al-Awliya) which contains biographies of ninety-seven spiritual champions. Thus, through examples from the life of Abu Yahya Malik ibn Dinar, Habib ibn Muhammad al-Ağami al-Basri, Sehl ibn Abdullah al-Tusteri, Bishr Barefoot and Ma'ruf Kerhi, horizons open up for the analysis of a less known aspect of this abundant sensitive communicology material. The conceptual and complete idea is for the reader, i.e. the audience, to understand and pay attention to the quality of verbal and nonverbal communication, bearing in mind that, in addition to the fact that speech is given only to the human race, there are languages understandable only to God's chosen slaves. Their speech, action, and nonverbal communication must reflect divine inspiration, of varying degrees, but of the same kind. Expressing deep respect for their lives and actions, it would be desirable to extract from their practice components such as empathy which, in interaction with inspiration, would encourage our actions towards adherence to the chosen paths of God's friends.
Keywords: ewliya, verbal and nonverbal communication, intracommunication, intercommunication, group communications, extrarational, irrational layer of communication, empathy
[tags]